Uçan sincap bir memeli türüdür. Memeliler yürüyebilir, atlayabilir, yüzebilir ve uçabilirler. Hatta keseli şeker planörler gibi hayvanlar havada süzülebilmektedir.
Uçan sincap, Avrasya ve Kuzey Amerika arasındaki geniş coğrafi dağılımla 15 cinste 52 tür ile önemli bir çeşitlilik gösteren tek süzülen memeli grubudur.
Bu minik hayvanlar ağaçtan ağaca süzülmek için kendi paraşütlerine sahiptir. Bu paraşüt benzeri yapı, bacaklarından bileklerine uzanan kıkırdaksı bir parça arasındaki zardır. Uçan sincap kendine özgü ufak bilekleri ile kıkırdaklı parçaların desteklenmesini sağlar.
Uçan sincap türünün kökeni tartışma konusu olmuştur. Çoğu genetik araştırma 23 milyon yıl öncesinde ağaç sincaplarından ayrılan bir tür oldukları söyler. En eski kalıntılar ise yaklaşık 36 milyon yıl önce var olduklarını ileri sürmektedir.
Bununla birlikte, yeni çalışmalar, uçan ve uçmayan sincapları ayırt etmek için kullanılan diş özelliklerini aslında iki grup tarafından paylaşılabileceğini göstermektedir.
2002 yılında, Universitat Autònoma de Barcelona ve meslektaşlarından Dr. Isaac Casanovas-Vilar, kendine özgü bir iskeleti ortaya çıkardı: paleontologların küçük bir primatın fosili olabileceğini düşünecek kadar büyük olan kuyruk ve iki uyluk kemiği.
Çalışmalara göre uçan sincap türü 31 ile 25 milyon yıl öncesine dayanıyor
Casanovas-Vilar, “Kuyruk ve uyluk kemiklerinin büyüklüğü nedeniyle, başlangıçta kalıntıların bir primat olduğunu düşündük” dedi. Ayrıca buluntuların Miopetaurista neogrivensis türüne ait olarak tanımlandığını belirtti.
Araştırmacılar fosillerin evrimsel analizlerini yapmak için moleküler ve paleontolojik verileri birleştirdiler. Sonuçta sincapların ağaç sincaplarından 31 ile 25 milyon yıl öncesine kadar ve hatta muhtemelen daha erken evrimleştiklerini ortaya koydular.
Buna ek olarak, sonuçları Miopetaurista neogrivensis’in şu anda yaşayan bir tür olan Petaurista denilen dev uçan sincap ile yakından ilişkili olduğu düşünülüyor. Hatta iskeletleri o kadar benzerler ki, şu anda Asya’nın tropikal ormanlarında yaşayan türler yaşayan fosil olarak düşünülebilir.
Fakat Casanovas-Vilar’ın buluntudaki dişler üzerinde bir kaygısı var.
“Uçan ve uçmayan sincapları ayırt etmek için kullanılan diş özellikleri aslında iki grup tarafından paylaşılabildiği için, antik dişleri kuşkusuz uçan bir sincaba atfetmek zordur.”
“Moleküler ve paleontolojik veriler genellikle çelişkilidir. Ancak bu fosil, geçmişi yeniden ele almak konusunda bir müştereklik ve mutabakat olabileceğini göstermektedir” diyor.
İlerleyen zamanlarda daha eski zamanlara ait buluntulara ulaşmak uçan sincap türünün evrim aşamalarının aydınlatılması konusunda aydınlatıcı olabilir.
Daha fazla Kısa & Net bilgi için tıklayınız.
Kaynak: